Kardiotokografia, często nazywana KTG, to nieinwazyjne badanie diagnostyczne, które jest wykorzystywane do monitorowania czynności serca płodu oraz skurczów macicy u kobiety ciężarnej. Jest to kluczowe narzędzie w opiece prenatalnej, które pomaga w ocenie stanu zdrowia dziecka oraz wykrywaniu ewentualnych problemów podczas ciąży. W tym artykule omówimy szerszą charakterystykę i istotne cele tego badania.

Charakterystyka kardiotokografii

Badanie kardiotokograficzne to bezinwazyjna metoda wchodząca w zakres prowadzenia ciąży i porodu, która nie powoduje żadnego dyskomfortu. Podczas badania pacjentka jest proszona o zajęcie leżącej pozycji na medycznym łóżku lub w fotelu. Następnie specjalista przeprowadzający KTG umieszcza dwie sondy na brzuchu, które są przymocowane za pomocą odpowiedniej opaski. Sondy rejestrują dwa różne parametry:

• czynność serca płodu (K) – podczas badania kardiotokograficznego zarejestrowane są tętno płodu, jego rytm oraz reakcje na bodźce zewnętrzne, takie jak ruchy czy skurcze macicy. Ta część badania pozwala ocenić kondycję serca płodu oraz jego reakcję na stres.
• skurcze macicy (T) – druga część kardiotokografii polega na rejestracji skurczów macicy u matki. Jest to istotne, ponieważ skurcze mogą wpływać na dopływ krwi do łożyska i w konsekwencji na tętno płodu.

Cele badania kardiotokograficznego

KTG to badanie, które dostarcza szeregu istotnych informacji. Przede wszystkim umożliwia ocenę stanu zdrowia serca płodu, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych problemów, takich jak niedotlenienie czy zaburzenia rytmu serca. Badanie to rejestruje również reakcje płodu na bodźce zewnętrzne, takie jak ruchy czy skurcze macicy. Dzięki temu lekarz ginekolog może rozpoznać ewentualne wewnątrzmaciczne zagrożenie dla płodu.

Kardiotokografia może być również wykorzystywana do monitorowania aktywności skurczowej macicy u matki, co pozwala określić odpowiedni czas rozpoczęcia porodu lub ewentualne konieczności zastosowania interwencji medycznych.

Podsumowanie

Kardiotokografia jest niezwykle ważnym narzędziem wchodzącym w skład opieki przedporodowej. Dzięki tej procedurze lekarze mogą regularnie oceniać stan serca dziecka oraz reakcje na bodźce zewnętrzne, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych problemów i podejmowanie odpowiednich działań profilaktycznych lub leczniczych. Dla przyszłych rodziców jest to istotne narzędzie zapewniające poczucie bezpieczeństwa i pewności, że ich dziecko rozwija się prawidłowo już od momentu poczęcia.